تا حالا دقت کرده‌اید که مارمولک‌ها تند و تند، دو قدم راه می‌روند و ناگهان می‌ایستند، دوباره چهار قدم جلو می‌روند و دوباره ناگهان می‌ایستند و یک نگاهی هم به عقب می‌اندازند. انگاری همیشه فکر می‌کنند که چیزی را از قلم انداخته‌اند. موجود هم این قدر کم‌حافظه و شکاک؟ مثل این‌هایی که هنوز از درب خانه دو متر دور نشده‌اند همه‌اش دارند به بستن یا نبستن شیر گاز و در یخچال و خاموش کردن لامپ انباری فکر می‌کنند.
یعنی صد رحمت به حافظه‌ی ماهی قرمز رنگ سر سفره‌ی هفت‌سین عید!
